امام رضا علیه‌السلام خطبه‌ایی به نام «خطبه باران» دارند که مربوط به زمان ولی‌عهدی ایشان است. مدت زیادی بود که باران نباریده و خشک‌سالی شده بود. گروهی از مردم، این قحطی را از اثرات قدوم علی بن موسی الرضا علیه‌السلام می‌دانستند.
مأمون از این طرز فکر مردم بسیار ناراحت شد و از حضرت خواست تا برای طلب باران دعا کنند؛ این درخواست مأمون در روز جمعه واقع شد. امام قبول کردند و قرار بر آن شد که مردم روز دوشنبه در صحرا حاضر شوند… پس از آن که باران بسیار شدیدی بارید و همه رودخانه‌ها و حوضچه‌ها پرآب شد؛ امام رضا علیه‌السلام فرمایشاتی خطاب به مردم بیان کردند که بخشی از آن بیان شد؛ اکنون به ادامه سخنان حضرت می‌پردازیم:
«... و بدانید که بهترین چیز برای شکر خدا، بعد از ایمان به خدا و پیامبرش و اعتراف به حقوق خاندان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، کمک و یاری رساندن به برادران مؤمن است در دنیایی که برای آنان محل عبور است به سوی بهشت پروردگارشان. و هرکس این کار را انجام دهد از خاصّان خداوند است.
به راستی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در این باره سخنی فرمودند که سزاوار نیست عاقلی از فضل و رحمت خدا غفلت کند و به آن اهمیت ندهد، اگر در آن بیندیشد و به آن عمل کند:
به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض شد: «فلان شخص نابود شد (زیرا) گناهانش چنین و چنان است!» حضرت فرمودند: «(اینطور نیست!) بلکه نجات پیدا کرد و خداوند عاقبت خوبی برای اعمال او قرار داده؛ به زودی تمام زشتی‌های او را پاک کرده و به نیکی‌ها تبدیل می‌کند.
)زیرا) روزی او در مسیری می‌رفت در راه مؤمنی را دید که عورتش نمایان شده بود و خودش متوجه نبود؛ پس این فرد عورت او را پوشانید بدون آن که او را باخبر نماید زیرا می‌ترسید او خجالت بکشد. (مدتی با یکدیگر هم مسیر شده) سپس آن مؤمن متوجه کار آن فرد شد؛ خطاب به او گفت: «خداوند ثواب بسیار زیادی به تو بدهد و عاقبت تو را ختم به خیر نماید و در حسابرسی روز قیامت بر تو سخت نگیرد!» خداوند دعای آن مؤمن در حق او مستجاب کرده و عاقبت بخیری او تنها به سبب دعای آن مؤمن بود.
پس این فرمایشات پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به آن فرد گنهکار رسید، توبه نموده و بر طاعت خدا و رسول او روی آورد. پس از ۷ روز، دشمنان به اطراف مدینه شبیخون زده و اموالی را غارت کردند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله گروهی را به تعقیب آن دشمنان فرستاد که آن فرد توبه کرده نیز در میان آنان بود و پس از مبارزه با دشمنان به دستور رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، به شهادت رسید».»
نظر شما